Marc Chagall (Nice)

Overdenking en zegen
bij de huwelijksviering van Joost en Joyce

‘De liefde’ is het thema dat jullie kozen.
Daarom wil ik graag beginnen met een verhaal
uit de Joodse traditie:
‘Er was een bruidegom die op de huwelijksdag
zijn bruid kwam halen.
Hij klopte aan.
Zij riep: wie is daar?
Hij zei: ik ben het, je bruidegom!’
Maar zij deed niet open.

Hij klopte nog eens,
en zij riep opnieuw:
‘Wie is daar?’
‘Ik ben het!’, riep hij, geërgerd en een tikje wanhopig.
En weer deed ze niet open.

De bruidegom ging weg en overdacht het gebeurde.
Toen klopte hij voor de derde keer aan:
‘wie is daar?’ riep de bruid.
‘Jij bent er’, zei de bruidegom,
en hij werd binnen gelaten.

Ik vind het een prachtig verhaal dat vertelt,
dat je open moet staan voor wie de ander is,
het is de ander die jou tot jou maakt,
zegt de filosoof Emmanuel Levinas.
Een wezenlijke kern, maar… daar is toch niet alles
mee gezegd als het gaat over het huwelijk.
Er blijft altijd een spanning tussen ‘ik en jij’,
ontdek je gaandeweg.

Jullie sprak een tekst aan die door alle religies
heen gaat.
Het is een tekst van de Libanese dichter Kahlil Gibran
uit zijn boek De profeet:
Tezamen werd je geboren, en tezamen zul je
voor immer zijn.
Jij zult samen zijn, als de witte vleugelen van de dood
je dagen verstrooien.
Ja, je zult zelfs samen zijn in Gods stille herinnering.
Maar laten er tussenruimten zijn in je samen zijn.
Laat de winden van de hemel tussen je dansen.
Hebt elkaar lief, maar maakt van de liefde geen band:
laat zij veeleer zijn een golvende zee tussen de kusten
van je zielen.
Vult elkaars bekers, maar drinkt niet uit dezelfde beker.
Geeft elkaar van je brood, maar eet niet
van hetzelfde stuk.
Zingt en dans samen en wees blij,
maar ben ieder op jezelf, zoals de snaren van een luit
op zichzelf zijn, al doortrilt hen dezelfde muziek.
Geef je harten, maar geef ze niet aan elkaar in bewaring.
Want alleen de hand van het leven kan je harten bevatten.
En staat samen, maar niet te dicht bij elkaar:
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cipres groeien niet in elkanders schaduw.

Wat is het krachtigste cadeau dat in de schepping, in ons,
in jullie, Joost en Joyce ,en ook nog heel puur
in jullie dochters Elin en Liva, is gelegd?
Dat is de ware liefde?!
Liefde is iets groots, ontzettend prachtigs
tussen geliefden, tussen ouders en kinderen
tussen boezemvrienden en hartsvriendinnen…

Wat een tragiek als een mens geen liefde kent
geen liefde kan ontvangen, geen liefde kan geven.
Liefde is zo krachtig van binnen uit!
Maar het moet zich wel op het goede richten:
tezamen zijn en innerlijke vrijheid,
ruimte houden om te kiezen.
‘Onvoorwaardelijk zijn, maar je kunt je hart niet weg geven’,
zeiden jullie.
Tot de dood je scheidt, samen in ‘Gods stille herinnering’
zoals Gibran dat zegt?
Oei dat zijn heel grote woorden, maar dat is wel jullie intentie.
Liefde is iets dat groter is dan jezelf,
de bron van de liefde is groter dan wij. 1 plus 1 is 3!
Maar soms kom je daar niet toe omdat je op jezelf
terug geworpen bent.
Liefde is loskomen van wat je gebonden houdt:
innerlijk ‘vrij’ worden voor elkaar en voor de mensen
die je nodig hebben, in het klein en in het groot.

In de Bijbel vind je:
Alles wat onvolmaakt is, zal verdwijnen als Gods
nieuwe wereld komt. Dat geldt voor al onze kennis,
en voor iedere boodschap die we vertellen.
Het is als met een kind dat volwassen wordt.
Een kind praat en denkt nog als een kind.
Maar als het volwassen geworden is, zijn al die kinderlijke
dingen verdwenen.
Net zo zal straks alles wat onvolmaakt is, verdwenen zijn.
Maar de liefde zal nooit verdwijnen.-
Dit is dus waar het om gaat: geloof, hoop en liefde.
Dat moet steeds het belangrijkste in ons leven zijn.
Maar het allerbelangrijkste is de liefde.
(uit 1 Korinthe 13, bijbel in gewone taal)

Zegenbede:
Jullie gaan vandaag dieper verbonden met elkaar
verder het leven in.
Verbonden met elkaar, met jullie kinderen
en met wie jullie lief zijn, in de taken die jullie hebben.
Jullie vliegen ver weg over zee…
gaan op jullie levensweg over bergen en door dalen.
Je mag je daarin gezegend weten:
kom dus hier staan en geef elkaar je hand:

Gezegend jullie ogen dat jullie diep in elkaar
het beeld van God mogen zien
Gezegend jullie oren dat ze de roep mogen horen
van wie jullie nodig hebben
Gezegend jullie monden dat ze waarheid spreken
en vanuit mijn geloof zeg ik daarbij:
in de naam van de Vader, die heet ‘Ik zal er zijn’
in de naam van Jezus Christus die onvoorwaardelijk
lief had
in de naam van de Heilige Geest die
de liefde aanwakkert steeds opnieuw.
Amen