(terugblik op de groepsreis van 6-16 oktober )

Voor mij was deze reis vanuit onze Regiogroep een ‘opfrisser’ in het bij de Iona Community horen en de spiritualiteit daarvan weer door me heen laten gaan.
Het trof me ook, na ruim vijf jaar weer terug, dat de Abbey en de ruggegraad van de Community, in de morgenliturgie goed te proeven, voor mij zo’n geloofsverankering is, in alle wel en wee van het leven.
Het viel me daarin op hoe ‘vibrant’ onze, ook ouder wordende, gemeenschap op het moment is.
Dat heeft zeker te maken met de spirit die onze nieuwe leider, Ruth Harvey, inbrengt, met aanzetten tot nieuwe verwoordingen van onze ‘focus’, het participeren van leden, associates en vrienden daarin, en het maken van een ‘doorstart’.
De vernieuwde Abbey, een afgeslankte maar versterkte organisatie, en voortzetting van de beweging van contemplatie/inkeer en actie.

We kregen op onze kamers in de informatiemap een nieuw boekje over die focus: transforming lives to change the world.
Op blz.7 gaat het over onze focus: our hope is that through our witness and work, ordinary people will be enabled to do extraordinary things in their local communities, through the Church and other organisations. It is in partnership with others that we can pursue social and environmental justice and peace.

Drie woorden
Ik gaf ons als reisgenoten drie woorden (ontleend aan Kees van Ekris) mee als ‘checkpoints’ om over onze reis te reflecteren en geestelijke kracht aan op te doen:
het eerste woord is dialoog. Heb je gemerkt dat er met jou en de wereld waarin je leeft gerekend werd?
Persoonlijk vond ik dat het meest terug in het vernieuwde Worship book waar we dagelijks liturgie mee beleefden. Het kwam dichtbij, inclusief,
en werd goed begeleid.
Het tweede woord is dans. Misschien wel het lastigste woord van de drie. Naast het vooral denkende/redenerende/onderscheidende van de dialoog is er de wereld van het hart, van de innerlijke gevoelens van ons mensen. Dus ons lijf en het verlangen naar expressie; stemmingen, blokkades, dorheid.
Er is hoop op bevrijding, boven jezelf uit raken door muziek, dans, lichtinval, een paar woorden, een lied, een stille wandeling over het eiland…
De dans om een middelpunt dat je niet ziet, maar je uitnodigt: Ik Ben; Ik-zal-er-zijn. En.. dan kan de Heilige Geest komen.
Ik ervoer dat het sterkst in de verbinding en letterlijke dans die bij de avondmaalsviering op donderdagavond ontstond. Het vredewensen, en daarna begeleid door vioolmuziek in de cloisters even los gaan!
Het derde woord is duel. Dit woord vond ik terug in de strijd in de schepping tussen licht en donker, zware wolken en dan zon; de wind die aan de voorgevel van onze kamer rukte in die nachten.
Maar ook in de strijd in de wereld en onszelf: we geloven dat het goede dieper gepland is dan het kwade. Kom daar eens om en kom daar maar mee: in ons eigen leven,
de maatschappelijke onrust van het moment, de milieuproblematiek, Oekraïne en de bezette Palestijnse gebieden.