Vandaag, 4 februari, is de ‘Wereldkankerdag’ lees ik in de krant. Nou zeggen zulk soort dagen me meestal niet zoveel: er is voor zoveel zo’n speciale dag!

Maar dit jaar is het anders: ik behoorde bij de 118.000 medelanders die vorig jaar te horen kregen dat ze kanker hadden. En daar weer van was ik er een van de 12.500 met prostaatkanker.. Een enorm aantal: het stadion van De Graafschap met ‘volle bak’!. En hoeveel ken je daar dan van als je dat meemaakt? Je bent een van velen. Het is dus op zich niet vreemd om het ook te krijgen, al had ik het liever nog niet meegemaakt.
Maar het is er, en na een lange periode van eerst onzekerheid over uitzaaiingen, en daarbij de vraag welke behandeling het meest raadzaam zou zijn, kwam er de tijd van wachten op de bestralingen en de onzekerheid over de bijwerkingen die het zou gaan geven. Ik hoor bij de gelukkigen die mogen gaan voor genezing. En zo voelt het ook, na een lange aanloop van weten dat je patiënt bent, maar je niet ziek voelt.

Mijn inspirerende collega Jurjen Beumer stierf in 2013 op 65-jarige leeftijd aan deze ziekte. Zijn gedachten en preken zijn bewaard op de site http://www.jurjenbeumer.nl.
Uit zijn gebedenbundel ‘Recht uit het hart’ neem ik hier vandaag het gebed ‘Altijd weer die kanker’ over.

We voelen ons verslagen en verdrietig.
De dood die zo om zich heen sloeg
in de kanker die onze geliefde afbrak.
De dood die onze keel dicht knijpt.                                                                                    Machteloosheid overvalt ons.

We vallen stil als we mensen
zien lijden, als oorlogen maar
niet willen ophouden, als gerechtigheid
steeds weer zo traag op gang komt.
Met het beetje adem dat we

nog hebben willen we tot U
komen God.
Uw naam viel veel in de kamer
waar hij/zij ziek lag en stierf.
We werden samen heel stil.

Men zegt God, dat U uitredding
geeft, dat we het leven aankunnen
wanneer U ons leven leidt,
dat we altijd geborgen zijn in U.

Laat dat waar zijn God,
dat het geen loze woorden zijn,
maar dat onze levens vrucht
mogen dragen in U, altijd weer.

Help ons, troost ons, red ons,
neem weg van ons de heimelijke
gedachte dat het beloofde allemaal
niet waar is, verzonnen is.

Leer ons stamelen, uitroepen,
zingen – Kyrie eleison,
Heer ontferm U.