Een opsteker: ‘Als ik iets heb leren respecteren in mijn contacten met christenen, dan is het hun antenne voor en geloof in compassie. Compassie is niet soft of naief. Compassie is een stille kracht, een grondhouding en moreel kompas in tijden van verharding en polarisatie.’
Rachel Reedijk in ‘Kerk en Israel onderweg’, beeld: Ernst Barlach
Aandacht doet goed 
Schitterende uitbeelding van compassie. Hoewel, misschien toch net iets teveel accent op de smekende houding van de vrouwenfiguur? Maar ja, zij is wél degene die de aandacht richt op de compassie van de manspersoon. Hoewel die er op zijn beurt nogal (over)heersend uitziet. Nou ja, ik weet het misschien toch nog niet zo goed. Zal er nog wat over nadenken.
LikeLike
Ha Leen,
Dit is een beeld van de ontmoeting van Jezus met Thomas. Ik denk dat Barlach in Thomas de existentiële twijfel heeft willen uitdrukken. Maar als je dat niet weet… dan begrijp ik je opmerking heel goed.
ter info: Barlach kwam uit een andere tijd (ook als kunstenaar) en heeft sterk geleden aan de oorlogszucht van WO1 en het Nazisme (kunst van hem werd uit ruimten verwijderd omdat de Nazi’s hem van zwakheid betichtten, en daar konden ze niet veel mee als übermenschen.
LikeLike