‘Tired Rainbow’, Andrew Hendrixson

Wie hoopt, is bezig met de dag van morgen. Niet omdat hij vandaag wil vergeten, maar omdat hij vandaag geschikt wil maken voor morgen, en dus alvast ziet in het licht van morgen. De hoop is niet een of ander gen dat je met de geboorte krijgt ingeplant. Het is geen persoonlijke eigenschap of karaktertrek. Om hoop te hebben hoef je niet het zonnetje in huis te zijn. Je moet alleen in morgen kunnen geloven. Wie alleen werkelijkheidsdenker is, is rijp voor de wanhoop. Wie hoopt is, een mogelijkheidsdenker, schreef Robert Musil ooit.

Frits de Lange